سیر مقاومت داروئی مالاریا در ایران طی سال های 80-1362
author
Abstract:
One of the main problems in malaria control is the resistance of Plasmodium falciparum to chloroquine and some other antimalarial drugs. This resistance is now quite common in most regions where falciparum malaria is endemic. Between 1968 and 1976, two in-vivo studies were carried out in endemic areas in the south of Iran and they showed P. falciparum to be chloroquine-sensitive. In 1983, the Department of Protozoology in the School of Public Health undertook in vivo and in vitro studies on the response of P. falciparum to chloroquine and other antimalarials. In the Iran-Shahr region a few cases of in vivo resistance to chloroquine were found in 1983, and the rate of resistance was 5.7% at RI level. Between 1994 and 1996, resistance in this region gradually increased to 51.2% at RI, RII and RIII. In Bandar-Abbas and Kahnoudj areas, prevalence of chloroquine-resistant P. falciparum infection was 32.5% at RI and RII from 1986 to 1987 it increased to 64.8% at RI,RII and RIII levels from1994 to1996 and then altered between 68% and 84% at RI and RII levels in the 1997-2001 period. 88 chloroquine-resistant patients were treated with standard doses of sulfadoxine-pyrimethmine (Fansidar) alone or in combination with amodiaquine and then examined with 28-day in-vivo tests. In 13.6% of them resistance was observed at RI and RII levels. In micro in-vitro tests, using WHO standard kits, the rates of resistance of P. falciparum to chloroquine, amodiaquine, sulfadoxine-pyrimethamine, mefloquine and quinine were 33.4%, 15.2%, 17.9%, 2.2% and 0.0% in 281, 72, 39, 44 and 72 cases respectively. As mefloquine has never been used in the studied areas, the sporadic cases of in-vitro mefloquine resistance may be considered as cases of innate and/or imported resistance. Primary resistant casese was seen mostly among Afghan and Pakistani immigrants/passengers. Hence these individuals are likely to have introduced chloroquine–resistant malaria into this country. The in vivo response of Plasmodium vivax to chloroquine was also studied in 827 patients was also studied in the endemic areas of the South-East between 1995 and 2001. The mean parasite clearance time (MPCT) was 2.78 and no resistant cases were found. Most cases in these studies had been referred by the local Malaria Control Laboratories to the research facilities at Health Training and Research Centers in Bandar-Abbas and Iran-Shahr. Some had received chloroquine, and those with a good response had not been referred. Therefore, the high rates of chloroquine resistance found in these studies probably do not reflect overall resistance rates at population level. To determine true resistance levels in these areas, all eligible patients must undergo WHO’s simplified in-vivo tests performed by trained malaria microscopists or laboratory technicians.
similar resources
سیر مقاومت داروئی مالاریا در ایران طی سال های ۸۰-۱۳۶۲
یکی از مشکلات مهم کنترل مالاریا در دنیا مقاومت پلاسمودیوم فالسیپاروم به کلروکین و بعضی دیگر از داروهای ضد مالاریا در اغلب مناطق اندمیک مالاریای فالسیپاروم است. در ایران در دو مطالعه انجام گرفته به روش in vivo در مناطق مالاریا خیز جنوب کشور در سال های 55-1347 پلاسمودیوم فالسیپاروم در مقابل کلروکین حساس بوده است. در مطالعاتی که طی سال های 80-1362 توسط واحد تک یاخته شناسی دانشکده بهداشت با همکاری ...
full textبررسی باکتریهای مولد سپسیس و میزان مقاومت داروئی در نوزادان بستری بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 76-1375
سابقه و هدف: سپسیس نوزادان از بیماری های شایع و تشخیص و درمان زودرس آن اساسی بوده و با توجه به تناقض های در مورد تشخیص در کشت خون و ادرار و میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها و به منظور تعیین باکتری های مولد و حساسیت دارویی، این تحقیق بر روی نوزادان مبتلا به سپسیس بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 76-1375 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش مطالعه داده های موجود انجام و کلیه ن...
full textاپیدمیولوژی مالاریا از سال 1320 تا سال 1385 در ایران
Background and Aim: Malaria threatens more than half of the world's population in about 100 countries. During the period 1921-1951 malaria was one of the most important public health issues in Iran, no other disease causing as much financial loss and mortality as malaria did. The objective of this study was to investigate malaria epidemiology in Iran during the period 1940- 2006 (65 years), in ...
full textمقاومت دارویی مالاریا در ایران
مقدمه: مالاریا مشکل بهداشتی 40% جمعیت جهان، حدود 2.4 میلیارد نفر محسوب می شود. این بیماری در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری واقع در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و جزایری در جنوب و غرب اقیانوس آرام انتشار دارد. مقاومت دارویی بزرگترین چالش در مبارزه علیه مالاریا است. مقاومت دارویی مالاریا در بسیاری از نقاط جهان گسترش یافته و درمان آنرا بطور فزاینده ای مشکل کرده است. هدف این مطالعه مروری، تبیین موق...
full textبررسی وضعیت اپیدمیولوژیک مالاریا در شهرستان کنارک طی سال های 1390-1386
Background: Malaria is one of the most serious diseases which threats people’s health in different parts of world. It’s one of the main infectious diseases in developing world, which accompanies with enormous socio-economic burden. This study is aimed to investigate the epidemiologic features of Malaria cases in Konarak since 2007 until 2011. Materials And Methods: This descriptive Survey inv...
full textبررسی شیوع عفونت، نوع میکروارگانیسم و مقاومت داروئی در زخمهای سوختگی بیمارستان سوانح و سوختگی کرمان طی سال 1376
سابقه و هدف: عفونت شایع ترین عارضه سوختگی و اصلی ترین عامل مرگ و میر بوده و در مراکز مختلف سوختگی، میکروب های مولد عفونت و میزان مقاومت دارویی متفاوت می باشد. از این رو به منظور تعیین شیوع، نوع میکروارگانیسم و مقاومت دارویی در زخم های سوختگی، این تحقیق در بیمارستان سوانح و سوختگی کرمان طی سال 1376 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی (Descriptive) بر روی 110 بیمار سوخته بستری شده...
full textMy Resources
Journal title
volume 2 issue None
pages 83- 93
publication date 2004-06
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023